زیارت ناحیه مقدسه معروف، داراى سند صحیح و معتبر است.
این دعا از امام زمان(عج) به صورت «توقیع» به یکى از نایبان خاص آن حضرت صادر شده است.
سند زیارت ناحیه مقدسه: این زیارت از طریق راویان احادیث اهل بیت(ع)، به شیخ مفید و سید مرتضی، سپس به ابن المشهدى و از او به سیدبن طاووس، علامه مجلسى و دیگران رسیده است.
سید بن طاووس این زیارت را در مصباح الزائر ذکر کرده است.
پیش از او نیز این زیارت را ابن المشهدی در کتاب «المزار الکبیر» خود آورده است.
نمونه متن یادبود و وقفنامه طرح جبروت جهت چاپ در کتاب ادعیه و قرآن
علامه مجلسی درباره این کتاب می گوید:
«کتاب بزرگی در زیارات است و از کیفیت اسنادش فهمیده میشود که کتاب معتبری است».
این زیارت را شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان نیاورده است؛ زیرا بنا نداشته است همه زیارات را در این کتاب ذکر کند، ولی در کتاب نفس المهموم خود قسمتی از آن را آورده است
همان گونه که گفته شد وی ابن المشهدی را ثقه و مورد اعتماد دانسته است.
زیارت ناحیه مقدسه با درود بر پیامبران و اهل بیت، محمد و حسین و یارانش در کربلا آغاز میشود.
پس از آن، به شرح کامل اوصاف و کردار حسین پیش از جنگ، زمینه‌های جنگ او، شرح کشته شدن و سختی‌های او، و عزادار شدن تمام عالم و موجودات زمینی و آسمانی می‌پردازد.
در پایان، با توسل به اهل بیت و دعا، دعا پایان می‌پذیرد.
